Kanluran Road,
VCMTC Dormitory
Los Baños, Laguna
Setyembre 11, 2023
Napakaganda ng iyong pagkakasulat sa iyong artikulo. Halos
mangiyak-ngiyak pa nga ako sa ibang parte ng iyong paglalahad sa mga karanasan
mo kaugnay ng Batas Militar; pakiramdam ko ay kasama mo rin ako sa mga panahon
pinagdadaanan mo ang iyong inilalahad. Nakakamangha na imbis labanan ang dahas
ng isa pang dahas ay mas pinili niyo na gamitin ang datos bilang armas sa
pakikibaka. Nakakamangha rin kung paano niyo ituring ang isa’t-isa bilang
magkakapantay noong panahon. Ngunit nakakalungkot dahil sa panahon ko ngayon,
laganap ang paggamit ng Ma’am, Sir at Po. Ang iba pa nga sa ating kapwa ay
nagagalit kapag hindi natatawag sa parangal na nais nilang matawag. Ang tingin
nila, pag hindi sila natawag ng Ma’am, Sir, o Doktor ay isa na itong
pangbabastos sa nakamkam nila sa buhay. Pero kagaya niyo, Ka Tet, hindi rin ako
nawawalan ng pag-asa na maibabalik ang kultura ng pagkakapantay-pantay at collegiality
sa kasalukuyan at sa mga susunod pang henerasyon. Lagi’t-lagi, mayroong boses
na mangingibaw sigaw ang mapagpalayang kultura hindi lang para sa Unibersidad
ng Pilipinas ngunit para sa bayan nating minamahal.
Ka Tet, nakakalungkot dahil taong-bayan mismo ang
nagbalik ng pwersang pilit niyong ipinabagsak noon. Nakakatakot na baka maulit
na naman ang nakaraan at magbalik muli ang Batas Militar na siyang kumitil sa
buhay ng ilang kabataan na tumindig noon. Ang titser ko sa Historya na si Mr.
Marlon Jamir noong Junior High School ay isa sa mga taong tumindig upang
paalisin sa kapangyarihan ang pamilyang Marcos. Sa edad na 14-anyos, minulat
niya kami sa dahas na dulot ng Batas Militar. Sa loob ng isang lingo, araw-araw
may bagong pelikula siyang ipinapanood sa amin gaya ng, “Sister Stella L.,” at
“Dekada ’70.” Itinatak niya sa isip namin ang mga hindi makataong gawain sa
ilalim ng pamumuno ni Ferdinand Marcos Sr. Dahil rin sa social media,
nakakabasa ako ng mga artikulo na nagbabalik tanaw sa buhay ng mga magigiting
na batang lider na siyang napaslang sa ilalim ng rehimeng Marcos. Isa sa mga
nabasa ko ay si Liliosa Hilao na brutal na pinatay at hindi makatarungang
dinakip ng mga sundalo sa kanilang sariling bahay. Si Hilao ay labis na pinahirapan
at inabuso. Pinalabas sa publiko na pinatay niya ang sarili niya matapos uminom
ng muriatic acid, ngunit hindi bulag ang mamamayan at kita sa katawan na
siya ay inabuso bago pinatahimik. Noong panahon ng Batas Militar, masyadong
niyurakan ng diktador na si Marcos ang pagkatao ng mga Pilipino. Mga may kaya
at nasa itaas lamang ang nakikinabang sa kapangyarihang dulot ng Batas Militar
at ang mga naghihirap ay lalo pang humihirap. Hindi kailanman uunlad ang
bansang pinamumunuan ng taong nayuko sa pera at kapangyarihan. Hindi na dapat
maulit pang muli ang nakaraang pilit nilabanan.
Maraming salamat sa iyong oras na ginugol upang basahin
ang liham na ito, Ka Tet.
Lubos na
Gumagalang,
Alexis Danielle G.
Aguinaldo
0 Comments